Ama sonsuzlugu fazla irdelemeden olur olmaz her durum icin tanrilarina bu yakistirmalari yapinca ortaya kendisiyle celisen durumlar cikiyor.
Mesela herseyi bilen, herseye gücü yeten, sinirsiz kudret sahibi bir tanriyi ne zaman kafamda tasarlasam hersey o an anlamini yitiriyor.. Söyle aciklayayim.. Tanrinin bir söz ettigini düsünelim (kurandaki sacmaliklara hic girmeyelim) bu söz ne olursa olsun ne kadar güzel ve anlamli olursa olsun tanrinin öyle birsey söylemis olabilecegine ihtimal vermiyorum. Cünkü duydugum anda "eeh bunu her insan pekala söyleyebilir" daha güzel cok daha derin birsey söylemeli tanri. Böyle her insanin söyleyecegi türden seyler degil. Ama sözkonusu sonsuzluk olunca söylenen söz ne kadar güzel ve derin anlamli olursa olsun yine de daha güzelinin olmasi durumu söz konusu oldugu icin bunun bir sonu yok.. Söylenen en güzel sözün de mutlaka daha güzelinin olmasi durumu var (bilmem anlatabildim mi)
Ikinci durum mesela (güya) sonsuz merhamet sahibi olduguyla alakali.. böyle bir durumda tanrida öfkeden eser olmamasi lazim degil ki bizi sirf inanmadigimiz icin cehenneme atacak. Müslümanlarin hem tanrinin sonsuz merhametli olmasindan bahsedip hem de insanlari cehennemin yakiti olarak kullanacagindan bahsetmesi komigime gidiyor. George Orwell in "1984" romanindaki cift düsün kavramini hatirlatiyor bana. Birbirinin zitti olan iki kavrami beyinlerinde bagdastirabiliyor bu insanlar. Kücüklükten itibaren sorgulama mekanizmalari kirilmis insanlar bunu yapabiliyorlar demek baska bir aciklama getiremiyorum.
Bahsettiklerime benzer celiskili bir durum inancsiz insanlarin cehennemde sonsuz kalacak olmalari icin de gecerli. Sanirim yeterince gözlerini korkutabilmek icin böyle bir abartmaya ihtiyac duymuslar ama nasil bir mantiksizliga yol acacagini düsünmeden tabi. Mesela bir insanin sonsuza kadar yanmak üzere cehenneme atildigini düsünelim.
Aklinizdan düsünebileceginiz beyninizin alabildigi (ya da alamadigi) en büyük sayiyi düsünün bulundugunuz konumdan 1 rakami koyup 30 milyar isik yili uzakliga kadar (simdilik bilinen en uzak galaksi) arkasina sifir ekleyin (ne kadar büyük bir sayi oldu degil mi)
ve kafiri tanri o kadar uzun süre cehennemde yakmis olsun. Bu gecen süreyi sonsuzlukla kiyasladigimizda ise daha yolun basinda bile degiliz. Yani sonsuzluktan bahsediyoruz! Yani hepsini gectim bir insani bu kadar yakmanin mantigi nedir onu bana bir mümin aciklasin hele..Bir de tanrinin kudreti üzerine felsefedeki paradokslar var. Tanri kendinin kaldiramayacagi agirlikta tas yaratabilir mi vs.. türünden sorular. Bu paradokslar da tanriya sonsuzluk atfetmekten ortaya cikiyor.
Yani diyecegim o ki; bu sonsuzluk denen sey öyle kolaylikla caninizin istedigi gibi her yerde kullanacaginiz bir kavram degildir.
